لارنگومالاسی

لارنگومالاسی یا شلی حنجره بیماری مادرزادی حنجره است که علت آن شلی عضلات پیرامونی یا نارسایی ساختار غضروفی حنجره می باشد. شایعترین علامت این بیماری وجود استریدور (صدای اضافی در هنگام دم) می باشد که در فاصله کوتاهی از تولد ظاهر می گردد و معمولاً مشکل خاصی غیر از تنفسهای صداردار ایجاد نمی کند.

بطور کلی علائم بین 5 ـ 3 ماه به حداکثر خود رسیده و تا یک سالگی بر طرف می گردد. علائم لارنگومالاسی معمولاً هنگام فعالیت و گریه و همچنین به هنگام سرماخوردگی و یا به علت ریفلاکس تشدید می گردد

تراکئو مالاسی

تراشه لوله متصل کننده حنجره به ریه ها می باشد. شلی غضروفهای تراشه باعث نزدیک شدن دیواره های تراشه به هنگام تنفس می گردد که این حالت باعث ایجاد ارتعاش و در نتیجه تولید صدا در هنگام عبور هوا می شود.
شلی تراشه یا تراکئو مالاسی کلا به دو نوع تقسیم می شود:

•  تراکئو مالاسی مادرزادی که این حالت گاهاً همراه با ارتباط غیرطبیعی بین تراشه و مری می باشد.
• تراکئو مالاسی ثانویه به آسیبهایی مانند لوله گذاری داخل تراشه که در  تهویه مکانیکی انجام شود.

گاها و بطور اشتباهی تنفس صدادار این بیماری در هنگام بازدم بعنوان آسم و همچنین صداهای سرفه پارس مانند آن بعنوان کروپ تفسیر می گردد.
در اکثر موارد این بیماری بتدریج با بزرگتر شدن کودکان و سفت شدن دیواره مجاری بهبود می یابد ولی تا آن زمان بدنبال عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی دوره هایی از تشدید و حملات را خواهد داشت.